Informator Samorządowy nr 2

Antoni Gut

INFORMATOR SAMORZĄDOWY
KRS 00003241999 tel. 504 138 768 [link widoczny dla zalogowanych]

Nie ma przyszłości Naród, który nie zna swojej przeszłości.

Ruch egzekucji praw i majątku narodowego - dawniej i dzisiaj

Od prawie 350 lat rządzący powtarzają nam, mniej więcej tak brzmiące zdanie. „Wprawdzie źle się dzieje i wszyscy to widzą. My też to wiemy, ale nic nie możemy zrobić, bo mamy złe prawo. Nie możemy jednak go zmienić, bo …” Zastanawiające jest to, że, ten wytarty przez tyle pokoleń slogan nadal skutecznie zastępuje racjonalne wytłumaczenie złych rządów. Ten sposób myślenia dotyczy wszystkich dziedzin będących domeną „naszego państwa” od końca XVII wieku do dzisiaj. Potwierdzeniem tej tezy jest fakt, że nie było ono (i nadal nie jest) w stanie przeciwstawić się demoralizacji, korupcji i rozkradaniu majątku narodowego oraz nie zdołało osądzić zdrajców i zbrodniarzy.
Przykładem obrazującym to zjawisko w samorządzie może być sprawa uwłaszczenia gruntem właścicieli mieszkań w Warszawie. W 2003 roku, grupa radnych LPR złożyła projekt uchwały Rady Miasta, upoważniającej Prezydenta Warszawy do sprzedania właścicielom lokali mieszkalnych gruntów, na których są one zbudowane - za 1 % ich wartości. Po kilkutygodniowych przepychankach, pod naciskiem obecnych na sali warszawiaków, Rada podjęła stosowną uchwałę. Po czteromiesięcznym oczekiwaniu na jej realizację usłyszeliśmy od zastępcy prezydenta, „że nie można wykonać uchwały, ponieważ jest ona niezgodna z prawem”. W związku z powyższym po kolejnych kilku miesiącach już na wniosek Prezydenta, Rada uchwaliła nową jej wersję. Ten manewr pan Lech Kaczyński powtórzył jeszcze dwa razy. Warszawiacy, właściciele budynków mieszkalnych nigdy nie doczekali się uwłaszczenia, nadal są tylko dzierżawcami gruntów, na których stoją ich domy a On został wybrany na Prezydenta Państwa, w dużej mierze głosami warszawiaków.
Ta niewesoła konstatacja dotycząca stanu ducha, w jakim znajdują się Rodacy skłoniła nas do poszukania przyczyn takiego stanu rzeczy. Pytamy, dlaczego tak bezkrytycznie przyjmowane są tłumaczenia o wszechogarniającej niemożności? Dlaczego ludzie często sami usprawiedliwiają nieudaczników i zdrajców, za ich złe rządy? Jednocześnie wskazujemy okres dziejów naszego Państwa, w którym takie tłumaczenia nie były przyjmowane. Dla potrzeb tej pracy, dzieje naszej państwowości zostały podzielone na trzy części. Pierwsza część to okres od Mieszka I do śmierci ostatniego z rodu Piastów, czyli króla Kazimierza Wielkiego. Był to heroiczny okres budowy Państwa. Kolejny okres to czasy świetności, zakończone za panowania Wazów. Trzeci okres trwa nadal.
Okres pierwszy, ważny dla naszej tożsamości, zasługuje na pogłębione badanie, ale dla zrozumienia naszych zachowań potrzebna jest analiza dwóch następnych okresów. To one determinują dzisiejsze zachowania. Interesujący nas okres drugi naszych dziejów, to czasy rozwoju i świetności. To okres, kiedy nie musieliśmy walczyć o utrzymanie lub o odzyskanie niepodległość. Analizując ten okres należy zwrócić uwagę na fakt, że zagrożenia zewnętrzne wcale nie były mniejsze niż w innych czasach a jednak Państwo stawało się coraz bardziej rozległe i coraz silniejsze a ludzie wszystkich stanów stawali się coraz zamożniejsi, choć początek wcale nie był obiecujący. Polska po prawie 200 latach rozdrobnienia dzielnicowego obejmowała tylko część państwa Bolesława Chrobrego. W dodatku Kazimierz Wielki nie pozostawił następcy, a to mogło skończyć się nieszczęściem. Dzięki odpowiedzialnym decyzjom ówczesnych elit, Polska na tym nie tylko nie straciła, ale wręcz zyskała. Wola posiadania silnego państwa, najpierw poprowadziła polskie rycerstwo pod Grunwald, a następnie elity szlacheckie podjęły trud zmian społeczno-ekonomicznych prowadząc kraj i mieszkańców do świetności. Stronnictwo egzekucji praw i dóbr jako ruch obywatelski, podjęło dzieło modernizacji Państwa. Domagano się przede wszystkim właściwego wykonania, czyli egzekucji praw już istniejących. Postulowano między innymi; zwrot bezprawnie trzymanych królewszczyzn, lustrację dóbr królewskich i przeznaczenie części dochodów na utrzymanie wojska, reformę skarbowo – wojskową oraz zakaz łączenia najwyższych stanowisk w jednym ręku, kodyfikację prawa i zwierzchność prawa nad wszystkimi instytucjami państwa. Te i inne postulaty dzięki konsekwencji i uporowi ówczesnych zostały spełnione. Wykonany został najważniejszy postulat ruchu tj. ujednolicenie praw i obowiązków wszystkich ziem wchodzących w skład jagiellońskiej monarchii. Zwieńczeniem dzieła była Unia Lubelska. Warto zwrócić uwagę, że właśnie dzięki takiemu ruchowi i właściwie rozumianej polityce, Polska nieprzerwanie, przez prawie 300 lat była u szczytu swej świetności. Gościnność i tolerancja sprawiały zaś, że Rzeczypospolita była miejscem schronienia dla wielu ludzi prześladowanych, w innych krajach ówczesnej Europy.
Powodem do refleksji pozostaje fakt pojawienia się symptomów upadku Państwa wraz z upadkiem ruchu egzekucji praw i dóbr.
Nasi przodkowie cenili sobie wolność, ponad inne wartości doczesne. Inaczej niż inne narody, nigdy nie godziliśmy się na rządy absolutne lub autorytarne. Wytrwałością i pracowitością wypracowano najbardziej „ludzki” system życia zbiorowego. Mimo swych niewątpliwych zalet nie był on dostatecznie uodporniony na zagrożenia oświeconego absolutyzmu płynącego do nas ze wschodu i z zachodu. W wyniku tej agresji ideologicznej nasze elity zatraciły instynkt samozachowawczy. Ich reakcje na te zagrożenia możemy określić, jako skrajne. Z jednej strony byli zdrajcy i utrzymankowie obcych dworów a z drugiej postawy heroiczne, choć najczęściej mało polityczne i nierozumiane przez zdezorientowany ogół. Ten stan był przyczyną tragedii narodowej, jaką były rozbiory i wszelkie konsekwencje z tego płynące. Polska od połowy XVII wieku nie jest już przykładem. Następuje czas dominacji zdemoralizowanej magnaterii a następnie rządów z nadania obcych dworów, aż do całkowitej likwidacji Państwa. Okres ten - to upadlanie Narodu, upadek Państwa i jednoczesne podejmowanie prób przywracania go do życia (czasem skuteczne). Tak to trwa do dzisiaj. Kolejny raz staliśmy się państwem niesuwerennym a stoimy przed widmem całkowitej jego likwidacji.
Od końca XVI wieku jesteśmy przedmiotem nieustannej agresji różnych ideologii, sprzecznych z naszą tradycją i interesem narodowym. Agresja w sferze ideologicznej często przeradza się w agresję fizyczną (potop, rozbiory, okupacja niemiecka i sowiecka). Ostatnie dwudziestolecie to otwarta inwazja marksizmu kulturowego z relatywizmem moralnym i cywilizacją śmierci. To zagrożenie da się porównać tylko z tym z epoki przedrozbiorowej. Dlatego w naszych działaniach musimy odrzucić jako szkodliwe, obie skrajne postawy zachowań z tamtych lat. Nawiązujmy do dobrych wzorów obywatelskiego ruchu egzekucji praw i dóbr. Nie dawajmy posłuchu nieudacznikom i zdrajcom. Odrzucajmy twierdzenie, że nie można nic zrobić, bo … mamy złe prawo. Korzystajmy z praw i wolności, które są i zabiegajmy o lepsze rozwiązania. Chciejmy być obywatelami, bądźmy aktywni. Organizujmy się w stowarzyszeniu mającym zapisy statutowe pozwalające być stroną w postępowaniach administracyjnych w rozumieniu KPA. Twórzmy ruch egzekucji praw i dóbr XXI wieku. Bastionem tego nowoczesnego a jednocześnie osadzonego w polskiej tradycji ruchu, jest Krajowe Porozumienie Samorządowe. Zapraszamy do współpracy wszystkich, zachęcamy do świadomego i aktywnego korzystania z praw obywatelskich. Tak jak przywódcy ruchu egzekucyjnego przez stulecia swoją odwagą, wiedzą i aktywnością budowali świetność Polski, tak my dzisiaj organizujmy się, wspierajmy się wzajemnie w czynieniu dobra, głośno domagajmy się realizacji naszych praw, nie pozwalajmy się okradać. Nie dajmy sobie wmawiać, że jest źle, bo jest złe prawo, którego nie można jednak zmienić. Przypominajmy zachowania przywódców ruchu egzekucyjnego nieprzyjmujących do wiadomości, że złe prawo, że układy, że inni mają władzę i pieniądze, że nic nie możemy zrobić. Oni w każdym czasie przedstawiali rządzącym uporządkowane postulaty naprawy Państwa a następnie egzekwowali ich wykonanie. To jest droga do odbudowania metody życia zbiorowego, która już raz przyniosła Narodowi sukces.
W imieniu Stowarzyszenia
Antoni Gut

Wyciąg ze Statutu Stowarzyszenia Krajowe Porozumienie Samorządowe

§ 1
Stowarzyszenie o nazwie Krajowe Porozumienie Samorządowe jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem. Celem Stowarzyszenia jest:

1. Kształtowanie postaw obywatelskich i patriotycznych.
2. Rozwój społeczeństwa obywatelskiego, z zachowaniem tradycyjnych, historycznych cech i uwarunkowań kulturowych.
3. Współudział w kształtowaniu polityki; gospodarczej, zdrowotnej, urbanistycznej, mieszkaniowej, społecznej, ekologicznej, oświatowej, kulturalnej oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego.
4. Monitorowanie procesów tworzenia i wykonania budżetów gmin, powiatów i województw.
5. Rozwój integracji i współpracy europejskiej.
6. Poprawa jakości treści przekazywanych przez media.
7. Ochrona środowiska naturalnego.
8. Poprawa bezpieczeństwa i porządku.
9. Działalność charytatywna na rzecz dzieci, osób chorych, starszych i niepełnosprawnych.

§ 7
Stowarzyszenie swoje cele statutowe realizuje przez:

1. Inicjowanie i wspieranie działań mających za zadanie podtrzymywanie tradycji narodowej, pielęgnowanie polskości oraz rozwój świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej.
2. Inicjowanie i wspieranie działań mających na celu upamiętnianie miejsc pamięci narodowej.
3. Upowszechnianie i obronę praw człowieka, wolności, własności prywatnej oraz swobód obywatelskich.
4. Propagowanie wartości prorodzinnych oraz inicjowanie i wspieranie działań na rzecz obrony praw rodziny.
5. Propagowanie wolności gospodarczej i działalności gospodarczej.
6. Promowanie zatrudnienia i aktywizacji zawodowej.
7. Inicjowanie i wspieranie działań na rzecz uwłaszczenia i własności prywatnej.
8. Upowszechnianie i obronę praw najemców lokali mieszkalnych i innych.
9. Upowszechnianie i obronę praw członków spółdzielni mieszkaniowych.
10. Inicjowanie i wspieranie działań na rzecz aktywności społecznej oraz promocji i organizacji wolontariatu.
11. Inicjowanie i wspieranie działań służących wytwarzaniu atmosfery zaufania między ludźmi.
12. Promocję zdrowia oraz działanie na rzecz dzieci, osób starszych i niepełnosprawnych.
13. Upowszechnianie i promocja kultury fizycznej, sportu, turystyki i krajoznawstwa.
14. Upowszechnianie i ochrona praw konsumentów.
15. Inicjowanie i wspieranie działań na rzecz zbudowania systemu ratownictwa i ochrony ludności.
16. Upowszechnianie wiedzy i umiejętności na rzecz obronności państwa.
17. Występowanie z wnioskami do władz państwowych i samorządowych o nadanie członkom Stowarzyszenia i innym osobom orderów i odznaczeń.
18. Wspieranie rzeczowe i organizacyjne osób fizycznych oraz prawnych zabiegających o pozyskiwanie środków finansowych z Unii Europejskiej i wszystkich osób podejmujących działania zgodne z postanowieniami i duchem niniejszego Statutu.
19. Propagowanie i inicjowanie współ- pracy gmin, powiatów i województw.
20. Współpracę z organami samorządów gminnych, powiatowych i wojewódzkich,
1) w określaniu kierunków rozwoju gmin, powiatów i województw,
2) w tworzeniu i analizie wykonania ich budżetów,
3) w uchwalaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego,
4) w procesach przekształceń i likwidacji zakładów i jednostek budżetowych,
5) w wytyczaniu polityki gospodarczej, zdrowotnej, urbanistycznej, mieszkaniowej, społecznej, ekologicznej, oświatowej i kulturalnej.
21.Uczestniczenie na prawach strony w rozumieniu Kodeksu Postępowania Administracyjnego w postępowaniach administracyjnych prowadzonych przez organy państwowe i samorządowe, w sprawach dotyczących:
1) decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,
2) komercjalizacji i prywatyzacji przychodni, szpitali i innych placówek służby zdrowia,
3) komercjalizacji i prywatyzacji szkół oraz innych placówek oświatowych i kulturalnych,
4) prywatyzacji innych nieruchomości będących własnością samorządową lub Skarbu Państwa,
5) pozwoleń na usunięcie drzew i krzewów,
6) koncesji i pozwoleń na poszukiwanie i eksploatację wód geotermalnych i innych źródeł energii odnawialnej,
7) tworzenia i likwidacji targowisk,
Cool

tworzenia, przekształcania i likwidacji szkół oraz placówek oświatowych i kulturalnych,
9) wniosków o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej,
10) roszczeń majątkowych i zwrotu nieruchomości,
11) upamiętniania miejsc pamięci narodowej.
22.Ogłaszanie stanowiska Stowarzyszenia w sprawach dotyczących integracji Polski z innymi państwami europejskimi.
23.Uczestnictwo w debacie publicznej w sprawach dotyczących integracji Polski z innymi państwami europejskimi.
24.Doradztwo i pomoc w sprawach dotyczących relacji obywateli Rzeczypospolitej Polskiej z Unią Europejską.
25.Wspieranie osób występujących z wnioskami o dofinansowanie przedsięwzięć, środkami Unii Europejskiej.
26.Ogłaszanie stanowiska Stowarzyszenia w sprawach oszczerstw i pomówień obrażających uczucia Narodowe i religijne oraz powodujących zgorszenie publiczne. W uzasadnionych przypadkach występowanie z pozwami do sądów, przeciwko autorom i dystrybutorom w/w treści.
27.Propagowanie zasad zrównoważonego rozwoju.
28.Inicjowanie i wspieranie działań mających na celu ochronę przyrody.
29.Inicjowanie i wspieranie działań mających na celu pozyskiwanie energii odnawialnej.
30.Inicjowanie i wspieranie działań mających na celu zagospodarowanie i utylizację odpadów.
31.Inicjowanie i wspieranie działań na rzecz utrzymania porządku i bezpieczeństwa publicznego oraz przeciwdziałanie patologiom społecznym.
32.Inicjowanie i wspieranie działań mających na celu zabezpieczenie mieszkańców na wypadek klęsk żywiołowych, katastrof i innych zagrożeń czasu pokoju.
33.Bezpłatne organizowanie wystaw, pokazów, balów oraz innych imprez masowych.
34.Udział w programach radiowych, telewizyjnych i internetowych.
35.Wydawanie druków ulotnych, gazet, czasopism i książek.
36.Tworzenie programów internetowych oraz audycji radiowych i telewizyjnych.
37.Inicjowanie i wspieranie działań mających na celu produkcję filmów oraz przedstawień teatralnych, telewizyjnych i radiowych.
38.Organizowanie zebrań organizacyjnych i spotkań otwartych.
39.Organizowanie i uczestnictwo w marszach, wiecach, pikietach i pochodach.
40.Bezpłatne doradztwo, pomoc prawną, szkolenia oraz wymianę informacji i doświadczeń.
41.Współpracę i wzajemną pomoc członków Stowarzyszenia.
42.Prowadzenie działalności integrującej członków Stowarzyszenia poprzez aktywność kulturalną, rekreacyjną i towarzyską.

Bp Ignacy Krasicki „Ptaszki w klatce”
"Czegóż płaczesz? - staremu mówił czyżyk młody - Masz teraz lepsze w klatce niż w polu wygody". "Tyś w niej zrodzon - rzekł stary - przeto ci wybaczę; Jam był wolny, dziś w klatce - i dlatego płaczę".

Z Psalmu Miłości Zygmunta Krasińskiego

Powiedz, orle! orle mój!
Białoskrzydły, niezmazany,
Skąd tych czarnych myśli rój?
One rosną - gdzie kajdany!
Ach! niewola sączy jad,
Co rozkłada Duchów skład!
Niczym Sybir - niczym knuty
I cielesnych tortur król!
Lecz narodu duch otruty -
To dopiero bólów ból! -